Vrijwilligers aan het woord

Het team in Iquitos is altijd op zoek naar vrijwilligers en stagiairs voor de verschillende projecten. De tientallen vrijwilligers die Yolanthe en eerder Mariëlle hebben ontvangen, zijn stuk voor stuk enthousiast over hun verblijf in Iquitos. Lees hieronder de enthousiaste verhalen en indrukwekkende ervaringen van de vrijwilligers en stagiairs.

Tips en ervaringen uitwisselen via Facebook groupHeb je vragen over je verblijf of voorbereidingen? Laat je toevoegen aan de Facebookgroep van Vrijwilligers & Stagiairs en krijg alle tips en hulp die je nodig hebt.


Ilse
2022

Twee maanden terug schreef een ex-vrijwilligster (Linda) me of een nicht van haar (Ilse)
langs zou mogen komen om een tijdje mee te helpen bij Manguaré. Ze was op reis door Peru en had van Linda leuke verhalen over Iquitos en onze programma’s gehoord. Na een kort heen en weertje met Ilse zelf via WhatsApp is ze richting Iquitos gekomen. We hebben erg van haar aanwezigheid genoten en zij zelf schrijft over haar ervaringen in het volgende stukje.

Sanne
februari – juni 2019

Sanne“‘Waar ben ik in hemelsnaam beland?’ dacht ik. Maar buiten dat was ik vrij snel gewend in Iquitos. Iets wat eigenlijk best raar is, want ik bevond me in een totaal andere stad midden in de jungle, die als het ware afgezonderd voelde van de wereld. Maar Iquitos is mooi. (…) Ik werd elke dag opnieuw vrolijk van alle kleuren en vrolijke mensen op straat…” Sanne heeft een filmpje gemaakt over haar stage bij Stichting El Manguaré in Iquitos. Laat je je rondleiden door Sanne? Bekijk snel het videoverslag en lees wat Sanne van haar stage in Peru vond.
Nicole
februari – juni 2019

Nicole in Iquitos volunteer“Hallo, mijn naam is Nicole. Ik ben student aan de hogeschool van Arnhem en Nijmegen en studeer Pedagogiek. Voor mijn derde jaar ben ik 5 maanden stage gaan lopen bij El Manguaré, in Iquitos. Op 8 februari begon mijn grote avontuur in Iquitos, samen met Geness, Anka en Sanne. In Nederland had ik mij goed voorbereid op de reis. Ik had mij ingelezen over Iquitos en over de Peruaanse cultuur. Als ik terugkijk op de vijf maanden in Iquitos, had ik mij dit nooit in Nederland kunnen inbeelden…”
Lees het leuke verslag van Nicole.

Julia Spaargaren
april – augustus 2018

stagiaire Julia Spaargaren“MissGulia” riep een klein stemmetje, terwijl ik zoekend om mij heen keek. Daar waar de houten deur op een kiertje stond, stak een jongetje zijn hoofd om het hoekje. Hij keek me met een grote grijns aan en toen zag ik het ook. Ik lachte terug, maar was prompt zijn naam vergeten en deed een verwoede poging mij deze te herinneren….” Lees de ervaringen van de 24-jarige stagiaire Julia.

Maartje Neefs
2016
“Met heel veel trots kijk ik terug op mijn bijdrage binnen El Manguaré. Het opzetten van een eigen project is niet gemakkelijk, maar absoluut de moeite waard… Als je ervoor kiest om naar Iquitos te komen, dan kan ik je één ding meegeven: accepteer het feit dat je je hart zult gaan verliezen aan het land. Het gaat je overkomen…”  Lees het hele verslag van Maartje Neefs.

Nikki Nilwik
september – december 2015
“Op Cristo, de basisschool waar wij ook helpen, hadden Allison (vrijwilligster die hier, voor en met mij, heeft gezeten) en ik een lijst van ongeveer 30 kinderen die het lezen niet zo goed onder de knie hadden. Onze taak was dan ook om deze kindjes te helpen en met behulp van het boek van El Manguaré kan ik met trots zeggen dat dit aardig goed gelukt is. Toen ik vandaag namelijk naar Cristo ging, had ik nog maar een lijstje van 7 kinderen die geholpen moesten worden!”
Lees het leuke verslag van Nikki Nilwik .

vrijwilligers aan het woordIn de Updates lees je het laatste nieuws uit Iquitos.

Wil je weten hoe jij het Team in El Manguaré kunt helpen? Lees over de mogelijkheden voor vrijwilligerswerk of jouw buitenlandstage.

Hadewieg Vanneste (vrijwilligster die El Manguaré na 4 jaar weer opzoekt)
september 2015
“Na lang twijfelen wat ik deze zomer wou doen, heb ik het toch niet kunnen laten om na 4 jaar nog eens een ticket richting Peru te boeken.  In september vloog ik terug naar Peru voor 3 weken. Met als belangrijkste en eerste doel te gaan kijken hoe het met Manguaré gesteld was.

Iquitos heeft te veel kinderen met een uitzichtloze situatie om, met hun nochtans ijzersterk team, voldoende te kunnen helpen. Maar elk kind waar ze een relatie mee aangaan benaderen ze met een heel groot enthousiasme en positiviteit. Dit idee dat 4 jaar geleden al heel duidelijk leefde bij Marielle en Yolanthe was nu bij elk personeelslid van Manguaré heel duidelijk te voelen. Het team dat vrij stabiel is gebleven ademt samen dezelfde geest uit. Ze trekken met zijn allen aan hetzelfde koord en dit nog veel sterker dan vroeger. Elk teamlid staat achter datgene wat hij/zij doet en is er om de kinderen te helpen. Na deze 2e ontmoeting in september ben ik er zeker van dat deze groep Peruanen het project zelf zouden kunnen dragen. In mijn ogen heb je dan al een heel belangrijk doel bereikt!”
Lees het hele verslag van Hadewieg.

onderwijsstage in Peru

Marie-Yvonne van Waesberghe (werving en selectie van stagiaires in Nederland)
juli 2015
“Wat een belevenis! Al bijna 50 vrijwilligers en stagiaires waren mij voorgegaan en nu was er een mooie gelegenheid om Iquitos en El Manguaré zelf te ervaren. De belevenis begon al met de vlucht van Lima naar Iquitos en het spectaculaire zicht over het Andesgebergte en de eindeloze jungle. En dan de aankomst: alsof we een stoombad binnen liepen, zo voelde het toen we het vliegtuig uitstapten. Startend in de jungle zwommen we met dolfijnen in de Amazone en hebben we slangen, alligators, kikkers, schorpioenen, spinnen en apen gespot en deels geaaid, heel spannend!

Terug uit de groene en rustige jungle was de drukte van Iquitos overweldigend. Nuria leidde ons, samen met Mariëlle en Marleen, rond in de wijk Belèn waar het schooltje van El Manguaré staat. Omdat het er nog drassig en modderig was van het zakkende rivierwater, was de hele buurt met elkaar verbonden door loopplanken. Wat een onthutsende armoede hier. Ik had natuurlijk al veel foto’s gezien van de wijk maar niet de lethargie geproefd: het leek wel of de bewoners het leven zo wel oké vinden: waarom zou je meer doen dan strikt noodzakelijk om te overleven?

Het schooltje van Manguaré daarentegen bruiste van energie en enthousiasme…” Lees de andere ervaringen in het verslag van Marie-Yvonne.

Marleen van Baaren
februari 2015
‘Ik ben hier gekomen in het regenseizoen. Het regenseizoen hier betekent dat de rivier zo stijgt dat het wel tot 5 meter hoog kan staan in de straten, waardoor de mensen bruggen moeten bouwen naar de bovenverdieping van hun huizen.’ Lees meer.

Victor-Jan Goemans
december 2014
‘… Er aankomen, niet wetend wat te verwachten, betekent een aanslag op de zintuigen. In de eerste plaats is de hartelijkheid…’ Lees verder

Laila Wenzlaff
december 2014
‘Sommige verhalen ga ik nooit in mijn leven vergeten. Wij waren in een klein dorpje iets buiten Iquitos en probeerden weer de aandacht van de mensen te krijgen, zodat zij voor zichzelf of hun kinderen een DNI (geboortebewijs) kunnen laten maken. Toen stond er een moeder met haar dochter 14 jaar oud met Nuria te praten. Eerst had ik niet helemaal door waarover zij het precies hadden…’ Lees Laila’s verslag over haar periode als vrijwilliger.

Carlijn Pieper
augustus 2014
‘Mijn eerste indruk: hele onzekere kinderen, uit arme gezinnen en vaak een laag niveau. Soms durven ze niet eens te praten. Aangezien ik speltherapeut ben, was ik hierheen gekomen om met deze kinderen te spelen. Ik zag dat ik bij deze kinderen erg laag zou moeten insteken en niet teveel verwachten, vooral van de korte tijd dat ik hier ben. Ik had wel direct heel veel zin om te beginnen, maar eerst had ik daarvoor een ruimte en spelmaterialen nodig! Daarom heb ik van het geld wat ik ingezameld had bij familie en vrienden heel veel nieuw speelgoed gehaald, voor een eigen spelkamer.’ Lees het hele verslag van Carlijn.

apply as a volunteer or internAnnelies en Marie-Claire
van studentenvereniging Aeisac bezochten El Manguaré één week in de zomer van 2014.
‘De moeder vertelde ons dat ze nog nooit naar een arts is geweest met hem, en hij dus nog nooit is behandeld, doordat hij niet in het bezit is van een DNI (geboortebewijs) . Toch even slikken als je hiermee wordt geconfronteerd… Lees welke ervaringen Annelies en Marie-Claire nog meer opdeden in hun turbo-bezoek aan de projecten van El Manguaré.

Anne-Vera Wille
april 2014
‘…Tenslotte is het natuurlijk fantastisch om 2 maanden in een Peruaanse cultuur mee te draaien en te ondervinden hoe het leven hier van wal steekt. Zo heb ik ontdekt dat:
de activiteit ‘wachten’ normaal is waar je ook komt en wat je ook doet (mijn ongeduldigheid is er helemaal uitgeslagen!);
– het heel normaal is om met meer dan 4 mensen op een motor te zitten …’
Lees snel verder hoe Anne-Vera haar vrijwilligerswerk in Iquitos vond.

vrijwilligerswerk met kinderen in PeruCarlotte Dessauvagie
april 2014
‘Zo stoer als iedereen mij vond, zo bang stapte ik op 6 september 2013 in het vliegtuig. Ik had super veel zin om eindelijk naar Peru af te reizen, maar ik zag ook enorm op tegen het afscheid met het thuisfront. Stiekem was ik ook een beetje bang dat ik me niet zou redden…’
Lees verder in Carlottes verslag.

Stefan Pronk
5 april 2013
‘Na bijna drie maanden werkzaam te zijn bij El Manguaré is mij de noodzaak voor hulp in Iquitos overduidelijk geworden, maar daarmee ook het geweldige werk wat de stichting hier verricht en het geluk dat ik hier een kleine bijdrage aan heb mogen leveren.’ Lees hier het hele verhaal van Stefan.

Iquitos streetview

Bart Roijers
20 januari 2012
‘Het heeft me wel verbaasd hoe het er hier op sommige momenten aan toe gaat, op geen enkele manier vergelijkbaar met Nederland. Maar dat is ook de reden dat ik hier heen ben gekomen, even in een hele andere wereld leven. En dat is zeker gelukt.´
Lees hier het hele verhaal van Bart.

Ainhoa Vriens
20 januari 2012
‘Nadat we de kindjes iets beter kenden en ze al wat vooruit hadden geholpen, hebben we een bijles gemaakt op wat de kindjes hier nodig hebben. Bijvoorbeeld: meer zelfvertrouwen, eigenwaarde, leuke opdrachten en wat extra aandacht. En dan ook nog het lezen, schrijven en rekenen wat we een beetje omhoog wilden krikken.´
Lees hier het hele verhaal van Ainhoa.