februari – juni 2019

Hallo, mijn naam is Nicole. Ik ben student aan de hogeschool van Arnhem en Nijmegen en studeer Pedagogiek. Voor mijn derde jaar ben ik 5 maanden stage gaan lopen bij El Manguaré, in Iquitos. Op 8 februari begon mijn grote avontuur in Iquitos, samen met Geness, Anka en Sanne. In Nederland had ik mij goed voorbereid op de reis. Ik had mij ingelezen over Iquitos en over de Peruaanse cultuur. Als ik terugkijk op de vijf maanden in Iquitos, had ik mij dit nooit in Nederland kunnen inbeelden.

In dit artikel vertel ik over mijn hoogtepunten in Iquitos. Soms zullen er wat citaten in het verhaal staan. Dit zijn citaten uit mijn blog die ik geschreven heb, tijdens de 5 maanden.

Werken bij El Manguaré

Ik heb bij drie onderdelen van El Manguaré gewerkt. Bij de kleuterschool El Manguaré, bij de staatsschool Christo en met Nuria in de wijk.

Bij de kleuterschool was het op het begin best wel even zoeken hoe ik mijn rol als pedagoog kon inzetten. Men kent het begrip pedagoog hier niet en ik werd vooral gezien als klassen assistent. Na veel overleg en uitleg over mijn vak Pedagogiek heb ik toch hele mooie dingen kunnen neerzetten. Ik wilde mij namelijk meer richten op de sociale ontwikkeling van de kinderen. De kinderen luisterde namelijk in het begin niet goed naar grenzen die gegeven werden. Vanuit thuis krijgen veel kinderen een tik wanneer zij niet luisteren. Op school gebeurt dit niet en weten de kinderen dus niet wanneer de grens bereikt is. Om het gedrag van de kinderen te verbeteren heb ik een beloningssysteem aanbevolen. Wanneer kinderen goed gedrag laten zien krijgen zij een ster. Aan het begin was dit nog wel lastig voor veel docenten, omdat zij niet goed wisten bij welk gedrag zij een ster konden uitdelen. Het werd eerst vooral uitgedeeld aan kinderen die hun werkjes goed gemaakt hadden, in plaats van op het gedrag. Ook dit is na veel vergaderen en voorbeelden geven goed gekomen. Verder vond ik het geweldig om met de kinderen te werken. Elke ochtend waren ze zo blij om ons weer te zien en werd er veel geknuffeld. De kinderen zijn zo blij met kleine dingetjes. In Nederland staat de kleuterschool geheel vol met speelgoed. Hier kunnen kinderen zich lang vermaken met een bal of een mini keuken.

Met Nuria, de sociaal werkster van El Manguaré, heb ik in de wijk gewerkt.
“Wat ik in de wijk gezien heb is haast niet te omschrijven. Zoveel armoede! Kinderen van 9 die nog nooit naar school geweest zijn, kinderen die aan het werk zijn, kinderen die zorgen voor hun broertjes en zusjes, zieke ouders en zo kan ik nog wel even door gaan. Overal ligt afval en modder op de grond, door het water heen. In dit water wassen de mensen zich ook en drinken ze ook van. Veel delen zijn onder water gelopen. Er zijn overal stijgers waar je overheen moet lopen. Je kunt het eigenlijk geen stijger noemen, meer 2 paaltjes met een plank ertussen. Ook kon ik soms bij mensen naar binnen kijken. Gezinnen wonen met zijn alle in een ruimte en alles is vies. Wel is mij opgevallen dat iedereen erg vriendelijk is en erg dankbaar. Veel kinderen zijn super verlegen en een high five geven is bij sommige al erg spannend.”
Ook hebben velen gezinnen geen identiteitspapieren. Zonder papieren kunnen kinderen niet naar school. We hebben veel gezinnen aan nieuwe identiteitspapieren geholpen, door de campagne. Verder hebben we ook gezinnen geholpen die in een lastige situatie zaten. Zo hebben we een gezin geholpen waarvan de dochter in het ziekenhuis lag. Dit meisje zat ook op de kleuterschool van El Manguaré. Er was geen geld voor onderzoek. Ze dachten dat ze een auto-immuun ziekte had. Met donaties uit Nederland is dit onderzoek er toch gekomen. Gelukkig kwam er goed nieuws en had het meisje alleen een infectie. Na 2 weken zat ze weer op school. Dit soort verhalen komen helaas vaak voor. Een ander voorbeeld komt uit mijn blog:
“Vandaag een verhaal gehoord over een meisje van 14 die moeder is geworden, van een kindje met downsyndroom. Ze heeft geen borstvoeding kunnen geven doordat ze nog zo jong is, dus het kindje heeft geen babymelk gehad.”
Voor dit meisje is melk ingezameld voor de baby.

Verder heb ik ook een dag in de week op de staatsschool gewerkt, waarmee El Manguaré samen werkt. Hier heb ik samen met Anka observaties gedaan. Met de kinderen die volgens ons opvielen, zijn we vervolgens aan de slag gegaan. In een klein groepje hebben we hun geholpen met hun schoolwerk en gewerkt aan hun sociale vaardigheden.

De amazone

Op de amazone ben ik echt verliefd geworden. Het geweldige uitzicht is echt niet te omschrijven. Vaak zijn we met de familie of met de docenten dagjes weg gegaan. Je hebt namelijk op veel plekken geweldig mooie zwemmeertjes, omringd door de jungle. Ook zijn we drie dagen de jungle ingegaan. Hier hebben we heel primitief geleefd. We hebben onze eigen vis gevangen en hebben we in houten hutjes geslapen. Het geluid van de jungle in de nacht is niet te omschrijven. Overal hoor je dierengeluiden. Ik werd er wel zen van.

De locals

In de vijf maanden hebben we veel locals ontmoet. Samen met Yol zijn we op de vrijdag avond vaak gaan poolen en karaoke. Vaak ging dit samen met vrienden van Yol. Ook hebben de docenten ons vaak meegenomen. Hier ontmoeten we dan hun families. Ook vind ik voetballen heel leuk. Dit heb ik dan ook vaak gedaan met locals. Vrouwenvoetbal kent men alleen niet zo in Iquitos. Ik heb daarom vaak met mannen mee gedaan. Die vonden het maar gek dat een vrouw voetbalde. Verder is de cultuur heel open en mag je overal naar binnen. Iets wat ik heel mooi vind aan de cultuur.

Het eten

Er wordt veel gekookt met producten uit de amazone. Veel dingen die we in Nederland hebben, kent men hier niet. Wel hebben wij heel veel zelf gemaakt. Zo hebben we veel verse soepen gemaakt, hamburgers en nog veel meer. Je moet een beetje creatief zijn met het eten, maar je kunt haast alles zelf maken. Verder hebben ze ook heel lekker lokaal eten. Twee van mijn favorieten zijn ceviche en chaufa.
Ceviche is een rauwe witte vis die gegaard wordt door limoen zuur.

Chaufa is heerlijke rijst, met vaak kip. Dit kon ik echt blijven eten.

Verder zijn er ook heerlijke sapjes gemaakt van vruchten uit de jungle. CamuCamu is daarvan toch wel echt mijn favoriet. Dit wordt gemaakt van een soort besjes.

Het was een geweldig avontuur, dat ik nooit had willen missen.

Liefs van Nicole