Ainhoa Vriens

foto ainhoa
Beste mensen ,

Ik ben Ainhoa Vriens, 19 jaar, uit Tilburg.

Ik heb 3 1/2 maand vrijwilligerswerk gedaan bij El Manguaré in Iquitos, Peru.

El Manguaré heeft mij gevraagd om een stukje te schrijven om de mensen die El Manguaré nog niet kennen een beter beeld te geven en het een beetje te leren kennen. Ik zal even wat voor informatie geven over hoe dit avontuur begonnen is.

Toen in bezig was met 5 havo wist ik nog niet wat ik wilde studeren en heb ik er voor gekozen om er even een jaartje tussen uit te gaan en vrijwilligerswerk te doen. Toen kwam ik bij Dare to Go terecht (een organisatie die vele contacten heeft op het gebied van vrijwilligerswerk). Daar heb ik ook Bart ontmoet, mijn reisgenoot. Wij wilden allebei naar Zuid-Amerika en El Manguaré stond bij ons beiden ergens boven aan het lijstje… Dus toen was de keus gemaakt om samen te gaan en naar Iquitos.

We hebben eerst 2,5 week in Cuzco gezeten en een talencursus gevolgd. Daarna zijn we naar Iquitos gekomen. De eerste weken was wel even wennen, maar voor mij niet op een vervelende manier, ik voelde me heel snel thuis.

Als vrijwilliger woon je bij Mariëlle en Ot in de achtertuin en dat is heel erg leuk, je voelt je welkom en je kunt altijd bij iemand terecht. Ik heb hier ook nog met 3 andere vrijwilligers gewoond; Bart, Miranda en Sophie. Dit was echt super gezellig, konden het goed met elkaar vinden en nadat we met zijn alle de jungle in zijn geweest is het hier echt een soort familie. We hebben super veel leuke uitstapjes gemaakt (ook met Mariëlle, Ot en de kindjes), op stap geweest en gewerkt voor El Manguaré.

Wij hebben met zijn vieren voor El Manguaré een bijles opgezet voor de kindjes die wat extra hulp nodig hadden. We hebben eerst 1 op 1 met de kindjes gelezen en hun niveau bepaald. Dit hebben we gedaan op San Lucas, de school die dicht bij El Manguaré ligt. Nadat we de kindjes iets beter kenden en ze al wat voor uit hadden geholpen, hebben we een bijles gemaakt op wat de kindjes hier nodig hebben. Bijvoorbeeld: meer zelfvertrouwen, eigenwaarde, leuke opdrachten en wat extra aandacht. En dan ook nog het lezen, schrijven en rekenen wat we een beetje omhoog wilden krikken.

Op deze dingen hadden we onze bijles gebaseerd. En de kindjes waarvan we dachten dat ze het nodig hadden uitgenodigd. En dat waren er nog al wat… we hadden erg grote groepen, maar Mariëlle had ons al gewaarschuwd dat we er niet te veel van moesten verwachten, omdat ze hier een hele andere mentaliteit hebben richting school en educatie. De eerste week was het ook best rustig, maar naar mate de weken volgden, kwamen er meer kindjes. We hebben nooit alle kindjes gezien. We hebben hele leuke weken met de kindjes gehad en hebben sommige kindjes echt vooruit zien gaan. En sommige kindjes die je heel langzaam vooruit ziet gaan, maar er meer zijn voor de aandacht en voor een leuke tijd. Maar daarvoor wilden we er ook zijn.

Ik zelf heb het heel erg naar mijn zin gehad in Iquitos, met de 3 andere vrijwilligers waar ik mee gewoond heb en de 3.5 maand alles mee gedeeld en gedaan heb. Dat was super fijn. Ook als je je even niet fijn voelt … dat je er met mensen over kunt praten. Met Mariëlle, waar bij je woont, is dat ook allemaal mogelijk. De dingen die ik gedaan heb de mensen en kindjes die ik ontmoet heb, zal ik allemaal niet snel vergeten. Ik heb de meest bijzondere ervaring van mijn leven hier gehad!! En dat met veel dank aan El Manguaré.