Marie-Yvonne van Waesberghe slaagt er al jaren in om vanuit Nederland vele super gemotiveerde vrijwilligers en stagiaires te werven voor El Manguaré in Iquitos. De gelegenheid om de projecten zelf te bezoeken deed zich voor en zij maakte deze zomer zelf de reis naar de junglestad.
juli 2015

“Wat een belevenis! Al bijna 50 vrijwilligers en stagiaires waren mij voorgegaan en nu was er een mooie gelegenheid om Iquitos en El Manguaré zelf te ervaren: het behaalde eindexamen van mijn jongste dochter. Met het gezin op reis naar (o.a) Peru.

De belevenis begon al met de vlucht van Lima naar Iquitos en het spectaculaire zicht over het Andesgebergte en de eindeloze jungle. En dan de aankomst: alsof we een stoombad binnen liepen, zo voelde het toen we het vliegtuig uitstapten.
Startend in de jungle zwommen we met dolfijnen in de Amazone en hebben we slangen, alligators, kikkers, schorpioenen, spinnen en apen gespot en deels geaaid, heel spannend!
Terug uit de groene en rustige jungle was de drukte van Iquitos overweldigend: de stad telt zo’n beetje meer motocarros dan inwoners, kriskras door Iquitos rijdend. Je vraagt je af waar iedereen de hele dag door naar toe gaat. Ja, o.a. naar de markt, waar de geuren van vis, vruchten, vlees en kruiden elkaar opvolgen wanneer je erdoorheen loopt. Nuria leidde ons, samen met Mariëlle en Marleen, rond in de wijk Belèn, waar het schooltje van El Manguaré staat. Omdat het er nog drassig en modderig was van het zakkende rivierwater, was de hele buurt met elkaar verbonden door loopplanken. Wat een onthutsende armoede hier. Ik had natuurlijk al veel foto’s gezien van de wijk maar niet de lethargie geproefd: het leek wel of de bewoners het leven zo wel oké vinden: waarom zou je meer doen dan strikt doodzakelijk om te overleven?

Het schooltje van El Manguaré daarentegen bruiste van energie en enthousiasme: de 5- en 6-jarige poppedopjes waren nèt heel ijverig, ‘uno dos tres’ en de kleuren ‘rojo, azul y amarillo’ aan het leren. En dan niet saai in schoolbankjes maar in de kring, met liedjes, ’n kikkersprong en vingerverf, té leuk! Geweldig om te zien hoe energie ook gebruikt kan worden! Maartje (mijn dochter) ging spontaan meedoen :-).

De klaslokalen van Manguaré zagen er heel gezellig uit: fris, schoon en opgeruimd met voor elk kind een eigen beker en tandenborstel. Wat een heerlijkheid voor de kindjes om in deze leuke en leerzame omgeving te verblijven en zich op zo’n speelse manier te ontwikkelen!

Hulde aan Yolanthe en Mariëlle, die dit zo voor elkaar hebben weten te krijgen! Natuurlijk hebben we ook een bezoek aan (het huis van) Mariëlle gebracht en weet ik nu waar de vrijwilligers en stagiaires wonen tijdens hun verblijf in Iquitos: een fijne oase van rust en groen met gezellig veel leven in de brouwerij (qua kippen, hagedissen, schildpadden en de 3 dochters van Yel en Ot 🙂 .
Het waren onvergetelijke dagen!”